Veelgestelde vragen
Korte antwoorden op veelgestelde vragen en verwijzingen om verder te lezen.
Polyamorie, open relaties en nonmonogamie
Polyamorie, open relatie en consensuele nonmonogamie, wat is het verschil?
Polyamorie is de levenswijze waarin je open staat voor het gelijktijdig hebben van meer dan één liefdesrelatie, waarbij ook ruimte is voor seksualiteit, op voorwaarde dat het gebeurt met instemming van de betrokkenen. De nadruk ligt dus op liefde en relatie.
Een open relatie is breder. Daaronder vallen ook meer losse, seksueel gerichte contacten buiten een vaste relatie, zoals swingen.
Ethische of consensuele nonmonogamie is nog breder. Daaronder vallen alle leefstijlen onder waarin je met meer dan één persoon seks hebt, dus los of je een (liefdes-)relatie met elkaar hebt, op de voorwaarde dat de betrokkenen ermee instemmen.
Een uitgebreidere uitleg, ook over andere levensstijlen, vind je hier.
Waarom kiezen partners voor polyamorie of een open relatie?
Polyamorie of een open relatie, waarom zou je daarvoor kiezen? Daar zijn nogal wat verschillende motieven voor. Vanzelfsprekend speelt meestal een verlangen naar meer seksuele vrijheid een rol. Je bent verliefd geworden op iemand anders, terwijl je al in een relatie zit. Of je zit al lang in een relatie, bent nieuwsgierig naar hoe seks met iemand anders zou zijn en je zou dat weleens willen ervaren. Misschien vind je het überhaupt een merkwaardig idee dat je seks tot één persoon zou moeten beperken. Meer specifiek voor polyamorie worden er nog meer redenen genoemd. Naast seks is daarin ook de emotionele liefde belangrijk. Sommigen ervaren polyamorie als een geaardheid, iets dat ze al van jongs af aan ervaren hebben. Vrijwel alle polyamoristen herkennen en omarmen dat je niet alles bij één partner kunt of hoeft te vinden en dat polyamorie een manier is om iedereen maximaal tot zijn recht te laten komen. Persoonlijke ontwikkeling is een andere veelgenoemde reden: ontdekken wie jezelf bent, los van een partner en je eigen autonomie verder ontwikkelen. Tenslotte heeft voor sommigen polyamorie ook een spirituele component. In het artikel hieronder kun je verder lezen.
Wanneer is polyamorie géén goed idee?
Polyamorie kan een prachtige relatievorm zijn maar, eerlijk is eerlijk, niet voor iedereen. Het kan voor jou en je partner(s) best een klus om dat goed voor elkaar te krijgen. Polyamorie is mogelijk geen goede keuze als één van de volgende situaties voor jou geldt en je daar geen verandering in kunt of wilt brengen.
- Je doet het voor de seks
- Je huidige relatie werkt niet
- Je gaat lastige emoties het liefst uit de weg
- Je voelt je voor je eigenwaarde afhankelijk van je partner
- Je kunt of wilt je niet (ver)binden
- Je bent afhankelijk van steeds nieuwe prikkels
- Je wilt je niet laten beperken, het moet op jouw manier
- Je hebt al teveel aan je hoofd
- Jij wilt zelf een andere partner, maar je wilt jouw partners niet delen met anderen.
Een open relatie waarin vooral de nadruk op seks ligt en minder op relaties, is dan soms een beter alternatief. In sommige gevallen mag je je ook afvragen of je nonmonogamie op dit punt in je leven wel de beste keuze is. In het artikel hieronder kun je verder lezen.
Je relatie openen, hoe doe je dat op een goede manier?
Het openen van je relatie is een vaak hele klus. Emoties gieren in het rond en vermeende zekerheden vallen weg. De één wil sneller, de ander juist niet. Het kost nogal wat om dat in goede banen te leiden. Op het eerste gezicht lijkt het vooral te gaan over het vergroten van de ruimte en vrijheid in je relatie. Alleen daarop focussen is echter niet genoeg. In onze coachingspraktijk hebben we geleerd het belangrijk is om aan vier aspecten aandacht te geven. In een vogelvlucht hier een overzicht. In een aantal artikelen op deze site gaan verder op in details.
Ons advies is meestal om stapsgewijs, met goede afspraken, ruimte te maken voor meer vrijheid. Die vrijheid kan op gespannen voet staan met het gevoel van verbinding. De veiligheid van die verbinding vraagt daarom ook steeds aandacht. Het risico van een nieuwe relatie is dat de passie vooral daar naar toe stroomt en dat die in de oude relatie in de knel komt. Het vraagt bewuste aandacht om dat te voorkomen. Tenslotte zul je vast en zeker ook jezelf tegenkomen. Misschien dat oude pijnen weer aangeraakt worden of dat nieuwe opduiken. Voor een deel kan je partner daarbij helpen, maar voor een ander deel is het zaak zoveel mogelijk op eigen benen te leren staan en je autonomie te versterken.
Alsof dat allemaal nog niet ingewikkeld genoeg is, het is zaak deze vier aspecten tegelijkertijd te aan te pakken. Het zal je niet verbazen dat de ondersteuning hierbij de kern van onze dienstverlening is….
Jaloezie, hoe kan ik daarmee omgaan?
Last van jaloezie? Join the club! Iedereen die nonmonogaam leeft komt het tegen; niemand is er immuun voor. Ermee omgaan is niet altijd simpel, maar het kan wel! Een belangrijke stap is om je te realiseren dat jaloezie helemaal geen bijzondere plaats verdient. Het is een heel gewone emotie, net zoals bijvoorbeeld boosheid. En net zoals het prima is om af en toe boos te zijn, is het heel menselijk als je soms jaloers bent. Een tweede belangrijke stap is dat je zélf kunt kiezen wat je met je jaloezie doet. We zijn gewend om de ander de schuld te geven van onze jaloezie maar heb je zélf in de hand wat je ermee doet? Projecteer je het op de ander, word je kwaad, ga je eisen dat de ander jouw jaloezie oplost? Besluit je de jaloeziegevoelens gewoon rustig te laten voor wat ze zijn? Of ga je op onderzoek uit? Wat zegt je jaloezie over jou? Waar komt die precies vandaan?
Als je eenmaal leert dat jaloezie niet zo vreselijk hoeft te zijn, dan kun je er ook gewoon aan wennen. Dan realiseer je je dat het ook heel gewoon is om meerdere gewone vrienden of vriendinnen te hebben, of om diep van onze (meerdere) kinderen te houden. Liefdes hoeven niet ten koste van elkaar te gaan. Omgaan met jaloezie leert je omgaan met lastige emoties, iets waardoor je als persoon sterker wordt.
Eenvoudig is dit natuurlijk niet. Op deze site kun je verder lezen in een aantal artikelen. En we helpen je natuurlijk ook graag verder in een persoonlijk gesprek of op één van onze Jaloezie & Verlangen coachingsdagen. Kijk daarvoor op de agenda.
Polyamorie & kinderen, hoe werkt dat?
Als jij er voor kiest om polyamoreus te leven, kan dat ook het leven van je kinderen beïnvloeden. Misschien maak je je daar zorgen over. In de praktijk valt dat echter vaak reuze mee. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat kinderen in een polyamoreuze omgeving groeien even gelukkig op als in een monogaam gezin. Kleine kinderen vinden het sowieso vaak helemaal niet raar als papa of mama nog een vriend of vriendin heeft. Zij hebben zelf immers ook meerdere vriendjes en vriendinnetjes, dus waarom hun ouders niet? Met seks zijn ze nog niet bezig en daar hoef je ze ook niet mee lastig te vallen. Misschien ben je bang dat je kinderen gepest gaan worden op school. Bedenk dan dat je als ouder je kind het beste voorbeeld geeft door te laten zien dat iedereen eigen keuzes mag maken.De praktijk leert dat hoe minder jij je laat leiden door oordelen van anderen, hoe vanzelfsprekender en gemakkelijker het is voor je kinderen.
Voor pubers ligt het iets anders. Die zijn net hun eigen seksualiteit aan het ontdekken. Ze zitten er niet op te wachten om mee geconfronteerd te worden met het seksleven van hun ouders. Het maken van keuzes die daarin ‘anders dan anders’ zijn, kan voor hen nog extra lastig zijn. Aan de andere kant, pubers zijn zich tegenwoordig heel bewust dat er verschillende relatievormen bestaan waaruit je vrij kunt kiezen. Het is voor hen ook veel gewoner dan vroeger om een tijdje meerdere dates tegelijkertijd te hebben. Misschien ben je ze wel tot voorbeeld, zodat ze later zelf vrij hun relatievorm kunnen kiezen.
Hoe kan ik omgaan met oordelen uit mijn omgeving?
Misschien ben je bang over het oordeel dat de omgeving kan hebben over jouw keuze om monogomaan te leven. Je kunt dan het volgende overwegen.
Allereerst ben je natuurlijk helemaal niet verplicht om iemand iets te vertellen als je dat niet wilt. Seks is een privé-zaak. Je doet niemand kwaad, zolang jij zorgvuldig omgaat met je naasten, die het wel direct aangaat. Verder is het helpend om je te realiseren dat seks en relaties voor iedereen kwetsbare onderwerpen zijn en dat we daarom we met z’n allen normen, regels en taboes hebben bedacht. Tegelijkertijd speelt ook voor iedereen nonmonogamie wel ergens, voor zichzelf of in de omgeving: vreemdgaan, verliefd worden op een ander, scheiding. Als jij dan met jouw verhaal komt, projecteert de ander diens pijn of ongemak op jou. Daarmee is dus hun oordeel het gevolg van hún angst, zorgen of verdriet, en gaat niét over jou. Wat vaak heel goed werkt is om door te vragen als iemand kritiek heeft: “Goh, ik merk dat dit je raakt. Hoe speelt dit voor jou?”. Als je rustig achter je keuze blijft staan, dan merkt iedereen dat er eigenlijk niks aan de hand is en keert de rust vanzelf weer terug.
Ik wil een open relatie maar mijn partner niet. Wat nu?
Wat als jij graag nonmonogaam wilt gaan leven maar je partner niet? Die veelomvattende vraag kunnen we niet kort beantwoorden maar we we hebben wel wat handvatten voor een gesprek met elkaar.
- Verdiep je er samen in Gelukkig zijn er genoeg manieren om informatie en inzicht te krijgen. Je bent al begonnen op deze site. Je vindt hier zelfhulpinformatie en verwijzingen naar boeken. beginnen met het lezen van boeken. Hier vind je nog veel ervaringen van anderen. Lees dat samen met je partner en onderzoek of er een vorm zou kunnen zijn waarin jullie je allebei zouden kunnen vinden.
- Een open relatie is niet abnormaal – Volgens sommige wetenschappers is zelfs monogamie niet onze natuur en zijn we als mens van nature veel meer nonmomogaam. Naar schatting hebben maar liefst 3 miljoen Nederlanders en Vlamingen ooit een open eerlijke relatie gehad.
- Elke afspraak kun je opnieuw onderhandelen – Ook al heb je ooit afgesproken om monogaam te zijn, het is heel normaal dat dingen veranderen en daarom nieuwe spelregels nodig hebt.
- Jouw verlangen is OK – Niemand kan jou je verlangen afnemen. Er is geen enkele reden om dat te ontkennen of je daarvoor te schamen. Wat je er daadwerkelijk mee doet is een ander verhaal. Daarover kun en moet je een bewuste keuze maken die je met je partner bespreekt.
- Je partners verlangen is OK – Wat voor jou geldt, geldt ook voor je partner. Die heeft er niet op zitten wachten dat jij nonmonogaam wilt gaan leven en heeft het volste recht om te verlangen dat de situatie bij het oude blijft. Maar dat verlangen is geen recht.
- Commmuniceer, communiceer, communiceer Goed communiceren is een monogame relatie al heel belangrijk. In een nonmonogame relatie is het bittere noodzaak. Goed communiceren lukt misschien niet meteen, maar gelukkig kun je dat wel leren.
- Volg het tempo van de langzaamste Heb geduld en ga stapje voor stapje. Zorg dat je partner zich steeds gehoord voelt in zijn of haar emoties en houdt daar rekening mee. Zo bouw je het vertrouwen op dat je hard nodig hebt. Er zit wel een grens aan dat tempo van de langzaamste. Als je partner dat gebruikt om helemaal niet te hoeven bewegen, dan ga je er misschien niet samen uitkomen en heb je
met elkaar.
Mijn partner wil een open relatie maar ik niet. Wat nu?
Jouw partner wil graag nonmonogaam leven en jij hebt dat verlangen niet. Wellicht overweeg je om je partner toch die ruimte te gunnen (anders zou je waarschijnlijk dit niet lezen), maar je weet niet of dat uiteindelijk wel trekt. De vraag is of je bereid bent om dat te onderzoeken. Zo nee, dan is dat jouw goed recht en is het vervolgens weer aan je partner welke conclusie die daaruit voor zichzelf trekt. Wil je overwegen om het wel te onderzoeken, dan hebben we een paar vragen als spiegels.
- Waarom identificeer ik mijzelf eigenlijk als monogaam?
- Wil ik dit mijn partner gunnen?
- Kan ik zien dat het verlangen van mijn partner niks met mij te maken heeft?
- Wat is het nou preciés dat ik zo moeilijk vindt?
- Ben ik bereid om deze lastige emoties aan te gaan en er van te leren?
- Heb ik voldoende vertrouwen mijn partner en diens liefde voor mij?
- Heb ik voldoende vertrouwen in mezelf?
- Wat is de consequentie als ik mijn partner vraag diens verlangen weg te stoppen?
- Hoe zou ik er zelf beter van kunnen worden?
Samen hierover in gesprek gaan, kan erg helpen om elkaar en jezelf beter te leren begrijpen. Misschien is er dan meer mogelijk dan je eerst dacht.
Hoe kan ik goed omgaan met de partner van mijn partner?
Herken je het ongemakkelijke gevoel? De man of vrouw ontmoeten met wie jouw lief ook samen is? Wellicht steekt jaloezie venijnig zijn kop op? Of is het gewoon onwennig? Misschien is het gemakkelijker om de ontmoeting met je metamour (de partner van je partner) te ontlopen om lastige gevoelens uit de weg te gaan. Toch kan een soepele omgang met de partner van je partner het nonmonogame leven een stuk aangenamer maken. Hoe gewoner dat je met elkaar leert omgaan, hoe gemakkelijker dat het uiteindelijk is. In dit artikel vind je verschillende tips en zienswijzes.
Het gezin van mijn partner gaat altijd voor. Ik voel mij nummer twee.
Als jij zelf alleen woont en je partner een gezin met een andere partner heeft, kun je je ‘nummer twee’ en niet gelijkwaardig behandeld voelen. Dit is heel herkenbaar en regelmatig onderwerp van verhitte discussie. Een pasklaar antwoord is er niet. Immers, iedereen is vrij te kiezen hoe het leven in te richten, ook je partner. Je hebt geen moreel recht op een gelijk deel van je partner. Je hebt er wel recht op om als persoon gelijkwaardig behandeld te worden en dat er niet óver, maar mét jou besloten wordt. Wat belangrijk is, is dat jouw partner, die de lastige maar belangrijke spilpositie heeft, sterk in zijn/haar schoenen leert te staan. In dit artikel gaan we dieper in op gelijkwaardigheid in polyrelaties.
Relaties algemeen
Hoe maken we goede afspraken met elkaar?
Grote veranderingen in je relatie veroorzaken vaak onduidelijkheid en onzekerheid, zeker als het snel gaat. Soms wil één partner tempo maken terwijl de andere de tijd wil nemen. Afspraken maken is én belangrijk én lastig om goed te doen. Wat voor de een werkt, werkt niet altijd voor de ander. Soms heb je wel een afspraak, maar wordt die toch geschonden. Dan heb je er ook niks aan.
In dit artikel vind je houvast hoe je wel effectieve afspraken maakt met elkaar.
Ik zoek vrijheid – een vaste relatie beknelt me te veel
Het standaardbeeld van een relatie is dat die zich volgens een min of meer vast lineair patroon ontwikkelt: je wordt verliefd, krijgt verkering, gaat samenwonen, koopt een huis, gaat trouwen, krijgt kinderen, krijgt kleinkinderen en gaat dood. Sommigen noemen dit de ‘relatieroltrap’. Het geijkte doel is om zo hoog mogelijk op die roltrap te komen. Maar waarom per se? Je kunt op iedere verdieping van de roltrap stappen door bijvoorbeeld wel een relatie te hebben maar niet samen te wonen. Velen kiezen daar bijvoorbeeld voor als ze op latere leeftijd opnieuw een relatie krijgen. Er is ook niks mis mee om een keer weer naar een lagere verdieping te gaan, bijvoorbeeld concluderen dat samenwonen niet werkt maar een lat-relatie wel. Ook kun je er prima voor kiezen helemaal geen vaste relatie aan te gaan, maar je op een lossere manier te verbinden met anderen. Het boek Stepping off the Relationship Escalator geeft meer argumenten voor en voorbeelden van relaties die bewust niet de hele roltrap afleggen, maar wel veel voldoening geven.
Lees verder in:
Vreemdgaan, wat doe je daarmee?
Ga je vreemd? Gaat je partner vreemd? Dan ben je niet de enige. Sterker, vreemdgaan is veruit de meest voorkomende vorm van nonmonogamie. Naar schatting 1 op de 3 mensen gaat weleens vreemd en daarmee komt vreemdgaan in ongeveer de helft van alle relaties voor. Stiekem gedrag is natuurlijk niet OK en geheimen zijn zelden helpend in een relatie. Als coach vellen we daar geen oordeel over. Het is wél een signaal. Wat zegt het over je partner? Wat zegt het over jou? En over je relatie? Welk gesprek zouden jullie eigenlijk moeten voeren maar ga je uit de weg? Wat houdt je diep in je hart tegen? Je kunt vreemdgaan zien als een signaal dat je samen iets te doen hebt.
Wij hebben nauwelijks seks meer
Als je lang bij elkaar bent verandert natuurlijk je seksualiteit. Over tijd veranderen behoeftes en deze kunnen uit elkaar groeien. In de meeste relaties wordt geleidelijk aan de seksfrequentie minder. In sommige relaties stopt de seksuele verbinding helemaal. Veel stellen en therapeuten zien dat als een groot probleem.
Er zijn allerlei manieren om je seksuele leven nieuwe energie te geven. Dat is echter niet onze specialiteit en daarvoor verwijzen we graag naar onze collega’s. We kunnen je daarnaast wel een ander perspectief meegeven.
Is het nou echt onoverkomelijk dat je samen geen seks meer hebt? Natuurlijk, seks is een heel belangrijke vorm van intimiteit, maar het is niet de enige. Knuffelen, strelen, emotionele verbinding zijn andere manieren. Kun je er naar kijken wat een andere manier is die waardevol genoeg is om jullie samen te verbinden? Dan is het nog steeds goed mogelijk dat jullie nog andere seksuele verlangens hebben waarin je elkaar niet vindt. Misschien jammer, maar zou je elkaar niet vrij kunnen laten om die seksualiteit met iemand anders te delen? Gangbaar is het niet (althans niet in openheid en eerlijkheid) en je zult jezelf best tegenkomen, maar zou je dat met elkaar kunnen onderzoeken?
Lees verder in:
Ik ben verliefd op een ander! Wat nu?
Proficiat! Dat is vast een fantastisch gevoel! Maar je klikt deze vraag vast aan omdat dat ook lastig is, want je hebt al een partner. Wat nu?
Een pasklaar antwoord hebben wij natuurlijk niet. Veroordelen doen we het zeker niet. Iedereen wordt wel eens verliefd op een ander en in onze visie kan daar heel goed ruimte voor zijn. Maar dat betekent niet dat je er zomaar aan toe hoeft te geven. Dat kan immers flinke consequenties hebben voor je bestaande relatie. Beschouw het in eerste instantie als een uitnodiging tot zelfonderzoek. Iets lokt er kennelijk, maar wat precies? Romantiek, seks, avontuur, een beter leven, zelfbevestiging? Dat vraagt veel eerlijkheid naar jezelf. Met het antwoord kun je weer kijken naar je huidige leven en relatie. Mankeert er iets aan je relatie? Wat vult deze verliefdheid aan? Kun je daarover het gesprek met je partner starten?
Praktische vragen
Kunnen we alleen terecht voor nonmonogame relaties?
Nee, hoor! Nonmonogamie is inderdaad een bijzondere specialiteit van ons, maar de uitdagingen daarin komen op een iets andere manier ook in veel andere relaties voor. Je kunt bijvoorbeeld ook bij ons aankloppen voor vragen als:
- Wij zoeken naar de balans in elkaar de ruimte gunnen om ons eigen ding te doen én met elkaar verbonden te blijven voelen
- Eén van ons is vreemdgegaan. Hoe pakken we onze relatie weer op?
- Wij lopen tegen een taboe en discriminatie aan. Onze omgeving accepteert onze relatie niet.
- We zoeken naar een manier om in onze bijzondere situatie (lange afstand, meer-ouder, etc) een vorm te vinden voor onze relatie die bij ons past.
Is er een verschil tussen relatiecoaching en relatietherapie?
Nee! De termen relatiecoaching en relatietherapie zijn niet beschermd en worden door elkaar gebruikt. Onze opleiding noemt het ‘relatietherapie’. Wij hechten echter aan ‘relatiecoaching’ omdat relatietherapie voor ons suggereert dat er iets ‘ziek’, ‘niet goed’ of ‘niet normaal’ zou zijn. Misschien wil je het gewoon ‘anders’. Een therapeut geneest, een coach begeleidt. Ons doel niet helpen om een ‘zieke’ relatie ‘normaal’ te krijgen, maar juist een relatie te realiseren die bij jullie past.
Wat kost het?
Wij zijn een social enterprise, oftwel een onderneming op ideële grondslag. Dat betekent dat een deel van onze dienstverlening kosteloos is en, omdat ook onze rekeningen betaald moeten worden, een ander deel betaald. Meer over onze social enterprise vind je hier. Over onze kosteloze dienstverlening lees je hier meer. Dat tarieven voor onze overige diensten vind je hier.
Coachen jullie ook online?
Jazeker! We zijn daarmee in eerste instantie een beetje noodgedwongen begonnen door de Covid-pandemie. Dat is echter zo goed bevallen dat we dit nu ook als standaardienstverlening doen. Onze voorkeur blijft zeker om elkaar fysiek te ontmoeten. Communicatie is dan toch makkelijker en we kunnen veel meer verschillende werkvormen gebruiken. Maar dat neemt niet weg dat online coaching ook een volwaardig alternatief kan zijn, zeker als afstand een rol speelt. De uitzondering die we maken is dat sessies met drie of meer personen altijd fysiek zijn. De dynamiek kan dan zo ingewikkeld worden dat online niet goed meer werkt.