Jouw partner wil graag nonmonogaam leven en jij hebt dat verlangen niet. Wellicht overweeg je om je partner toch die ruimte te gunnen (anders zou je waarschijnlijk dit niet lezen), maar je weet niet of dat uiteindelijk wel trekt. De vraag is of je bereid bent om dat te onderzoeken. Zo nee, dan is dat jouw goed recht en is het vervolgens weer aan je partner welke conclusie die daaruit voor zichzelf trekt. Wil je overwegen om het wel te onderzoeken, dan hebben we een paar vragen als spiegels.
- Waarom identificeer ik mijzelf eigenlijk als monogaam?
- Wil ik dit mijn partner gunnen?
- Kan ik zien dat het verlangen van mijn partner niks met mij te maken heeft?
- Wat is het nou preciés dat ik zo moeilijk vindt?
- Ben ik bereid om deze lastige emoties aan te gaan en er van te leren?
- Heb ik voldoende vertrouwen mijn partner en diens liefde voor mij?
- Heb ik voldoende vertrouwen in mezelf?
- Wat is de consequentie als ik mijn partner vraag diens verlangen weg te stoppen?
- Hoe zou ik er zelf beter van kunnen worden?
Samen hierover in gesprek gaan, kan erg helpen om elkaar en jezelf beter te leren begrijpen. Misschien is er dan meer mogelijk dan je eerst dacht.
