Herken je het ongemakkelijke gevoel? De man of vrouw ontmoeten met wie jouw lief ook samen is? Wellicht steekt jaloezie venijnig zijn kop op? Of is het gewoon onwennig? Misschien is het gemakkelijker om de ontmoeting met je metamour (de partner van je partner) te ontlopen om lastige gevoelens uit de weg te gaan. Toch kan een soepele omgang met de partner van je partner het nonmonogame leven een stuk aangenamer maken. Hoe gewoner dat je met elkaar leert omgaan, hoe gemakkelijker dat het uiteindelijk is. In dit artikel vind je verschillende tips en zienswijzes.
Hoe maken we goede afspraken met elkaar?
Grote veranderingen in je relatie veroorzaken vaak onduidelijkheid en onzekerheid, zeker als het snel gaat. Soms wil één partner tempo maken terwijl de andere de tijd wil nemen. Afspraken maken is én belangrijk én lastig om goed te doen. Wat voor de een werkt, werkt niet altijd voor de ander. Soms heb je wel een afspraak, maar wordt die toch geschonden. Dan heb je er ook niks aan.
In dit artikel vind je houvast hoe je wel effectieve afspraken maakt met elkaar.
Ik zoek vrijheid – een vaste relatie beknelt me te veel
Het standaardbeeld van een relatie is dat die zich volgens een min of meer vast lineair patroon ontwikkelt: je wordt verliefd, krijgt verkering, gaat samenwonen, koopt een huis, gaat trouwen, krijgt kinderen, krijgt kleinkinderen en gaat dood. Sommigen noemen dit de ‘relatieroltrap’. Het geijkte doel is om zo hoog mogelijk op die roltrap te komen. Maar waarom per se? Je kunt op iedere verdieping van de roltrap stappen door bijvoorbeeld wel een relatie te hebben maar niet samen te wonen. Velen kiezen daar bijvoorbeeld voor als ze op latere leeftijd opnieuw een relatie krijgen. Er is ook niks mis mee om een keer weer naar een lagere verdieping te gaan, bijvoorbeeld concluderen dat samenwonen niet werkt maar een lat-relatie wel. Ook kun je er prima voor kiezen helemaal geen vaste relatie aan te gaan, maar je op een lossere manier te verbinden met anderen. Het boek Stepping off the Relationship Escalator geeft meer argumenten voor en voorbeelden van relaties die bewust niet de hele roltrap afleggen, maar wel veel voldoening geven.
Wij hebben nauwelijks seks meer
Als je lang bij elkaar bent verandert natuurlijk je seksualiteit. Over tijd veranderen behoeftes en deze kunnen uit elkaar groeien. In de meeste relaties wordt geleidelijk aan de seksfrequentie minder. In sommige relaties stopt de seksuele verbinding helemaal. Veel stellen en therapeuten zien dat als een groot probleem.
Er zijn allerlei manieren om je seksuele leven nieuwe energie te geven. Dat is echter niet onze specialiteit en daarvoor verwijzen we graag naar onze collega’s. We kunnen je daarnaast wel een ander perspectief meegeven.
Is het nou echt onoverkomelijk dat je samen geen seks meer hebt? Natuurlijk, seks is een heel belangrijke vorm van intimiteit, maar het is niet de enige. Knuffelen, strelen, emotionele verbinding zijn andere manieren. Kun je er naar kijken wat een andere manier is die waardevol genoeg is om jullie samen te verbinden? Dan is het nog steeds goed mogelijk dat jullie nog andere seksuele verlangens hebben waarin je elkaar niet vindt. Misschien jammer, maar zou je elkaar niet vrij kunnen laten om die seksualiteit met iemand anders te delen? Gangbaar is het niet (althans niet in openheid en eerlijkheid) en je zult jezelf best tegenkomen, maar zou je dat met elkaar kunnen onderzoeken?
Ik ben verliefd op een ander! Wat nu?
Proficiat! Dat is vast een fantastisch gevoel! Maar je klikt deze vraag vast aan omdat dat ook lastig is, want je hebt al een partner. Wat nu?
Een pasklaar antwoord hebben wij natuurlijk niet. Veroordelen doen we het zeker niet. Iedereen wordt wel eens verliefd op een ander en in onze visie kan daar heel goed ruimte voor zijn. Maar dat betekent niet dat je er zomaar aan toe hoeft te geven. Dat kan immers flinke consequenties hebben voor je bestaande relatie. Beschouw het in eerste instantie als een uitnodiging tot zelfonderzoek. Iets lokt er kennelijk, maar wat precies? Romantiek, seks, avontuur, een beter leven, zelfbevestiging? Dat vraagt veel eerlijkheid naar jezelf. Met het antwoord kun je weer kijken naar je huidige leven en relatie. Mankeert er iets aan je relatie? Wat vult deze verliefdheid aan? Kun je daarover het gesprek met je partner starten?
Het gezin van mijn partner gaat altijd voor. Ik voel mij nummer twee.
Als jij zelf alleen woont en je partner een gezin met een andere partner heeft, kun je je ‘nummer twee’ en niet gelijkwaardig behandeld voelen. Dit is heel herkenbaar en regelmatig onderwerp van verhitte discussie. Een pasklaar antwoord is er niet. Immers, iedereen is vrij te kiezen hoe het leven in te richten, ook je partner. Je hebt geen moreel recht op een gelijk deel van je partner. Je hebt er wel recht op om als persoon gelijkwaardig behandeld te worden en dat er niet óver, maar mét jou besloten wordt. Wat belangrijk is, is dat jouw partner, die de lastige maar belangrijke spilpositie heeft, sterk in zijn/haar schoenen leert te staan. In dit artikel gaan we dieper in op gelijkwaardigheid in polyrelaties.
