zelfhulpinfo

Eigenlijk is dit niet een echte relatiecoachingsvraag, maar ik krijg de vraag zo vaak dat ik toch een paar suggesties doe.

Wat zoek je eigenlijk?

Het nonmonogame landschap is breed, divers en soms verwarrend. Misschien dat je na een lange monogame tijd jezelf ook weer opnieuw uit moet vinden. Wat helpt om je weg te vinden, is dat hoe beter dat jij zelf weet wat je zoekt, hoe makkelijker je iemand vindt die daarbij past. Dus: wat zoek je eigenlijk? Een nonmonogame liefdesrelatie, of vooral nadruk op seks, of iets daar tussenin? Dat maakt enorm uit voor je zoekvraag. Misschien dat deze artikelen je verder helpen in dat onderzoek: over verschillende vormen van nonmonogamie, over redenen om nonmonogaam te leven en over redenen om juist niét polyamoreus te leven.

Seksgerichte contacten zijn niet mijn specialiteit en er zijn zoveel manieren om die te zoeken, dat ik niet compleet en actueel kan zijn. Daarover is elders meer en betere informatie te vinden dan ik kan geven. Ik beperk me hier tot het vinden van partners voor polyamoreuze cq ethische nonmonogame liefdesrelaties.

Dating sites

Gewone, monogaam-gerichte dating sites zijn helaas nauwelijks geschikt om kandidaat-polypartners te vinden. Veel sites verbieden dat zelfs. Aan de andere kant van het spectrum richten sites als Second Love en Intimatch zich vooral op vinden van (stiekeme) sekspartners. Het lukt soms om daar mensen te vinden die open staan voor meer dan seks, maar dat valt niet altijd mee. Gelukkig zijn er wel een paar alternatieven die dichter in de buurt komen. Helaas is de perfecte site er nog niet maar je eens op de volgende sites kunnen kijken.

• OKCupid: Tot een paar jaar geleden was OKC een zeer goede dating site voor polyamoristen. Weliswaar is het een specifieke polyamorie-datingsite, maar polyamoristen (in spe) kunnen er goed terecht. Je vindt er een zeer gevarieerd publiek met allerhande interesses en voorkeuren. Nonmonogamie heeft er een specifieke plaats. Het kan wel wat tijd en moeite vergen om er je weg te vinden. Helaas is de site een paar jaar geleden overgegaan in andere, commerciële handen. De nieuwe eigenaar heeft de uitbreide zoekmogelijkheden, waar OKC zo geliefd om was, voor een groot deel vervangen door een Tinder-achtige interface. Jammer, maar je kunt er wellicht toch een kijkje nemen. Link: okcupid.com/
• Polyamoriematch: De oudste polyamoriedating-site in Nederland en Vlaanderen. Dit is lang dé plaats geweest om mogelijke polypartners te ontmoeten. De site is echter sterk verouderd en wordt niet goed meer onderhouden. Toch kan het nog steeds de moeite waard zijn er een kijkje te nemen. Link: polyamoriematch.nl/
• Polydating: Als nieuwe site heeft Polydating de omgekeerde uitdaging van Polyamoriematch. Een nieuw technisch platform maar (in 2021) nog maar een kleine gebruikersbasis. Wellicht groeit deze over tijd. Link: polydating.eu/

Dating apps

Er zijn geen specifieke dating apps voor polyamorie. Echter, Feeld is de laatste jaren erg in opkomst onder polyamoristen. De app heeft een beetje de plaats ingenomen die OKCupid (zie onder dating sites) had. Feeld richt zich op ‘open-minded people’. Link: https://feeld.co/

Soms lukt het ook om in de hooiberg van apps als Tinder en Happn daarvoor mooie contacten te vinden. Reken er wel op dat je niet meteen goed begrepen wordt. Het helpt erg om heel duidelijk te zijn in wat je zoekt, zowel in je profiel als in een beginnend chat-contact.

Netwerkactiviteiten

In de loop van de afgelopen 10 jaar is er een groot netwerk ontstaan van grotere en kleinere polyamorie-gerelateerde activiteiten: gespreksavonden, borrels, feesten, picknicks, wandelingen, zowel online als real-life. Deze activiteiten zijn meestal niet bedoeld als dating-activiteiten en het wordt vaak niet op prijs gesteld als je je daar opdringerig opstelt, maar het is een heel leuke manier om anderen informeel te leren kennen, ervaringen uit te wisselen en je netwerk te vergroten. Een overzicht van deze activiteiten vind je op plukdeliefde.nl/agenda of polyamorie.nl/evenementen.

Facebook

Op dit moment (2021) is er een tiental Nederlandstalige Facebookgroepen rond polyamorie. Je kunt de meeste eenvoudig vinden via de zoekfunctie van Facebook. De meeste groepen zijn expliciet niet bedoeld voor dating. Net als de activiteiten is het wel een manier om ervaringen te delen en te leren van die van anderen.

In het wild

Onderschat ook niet de mogelijkheden om iemand in het wild tegen te komen, bijvoorbeeld op je werk, als je uitgaat of bij activiteiten. Ongeveer 4-5% van de volwassen bevolking leeft op een ethische manier nonmonogaam. De meesten daarvan zijn wat meer seks-gericht maar ca. 1% van de volwassenen heeft, of staat open voor, meerdere liefdesrelaties. Misschien klinkt dat weinig, maar dat zijn in Nederland en Vlaanderen toch ca. 200.000 mensen. In wat grotere organisaties en netwerken lopen er altijd wel een paar gelijkgestemden rond. Zeker als je in kringen verkeert die wat meer open-minded zijn kan dat best een flink aantal zijn. De kunst is om die mensen te vinden. Het recept daarvoor is eigenlijk simpel: hoe meer je jezelf openstelt, hoe makkelijker anderen dat naar jou doen.

De grootste kans maak je in omgevingen waarin zich meer open-minded mensen begeven, zoals tantra, ecstatic dance, spiritualiteit, kink, bdsm. Wat meer voor jongeren is wellicht een onverwachte omgeving: de klimhal. Om een of andere reden is bolderen onder jongere polyamoristen erg populair.

Voor vrouwen

Als je als vrouw aangeeft dat je open staat voor een nonmonogame liefdesrelatie, dan loop je op dating sites, apps of social media de kans dat je een stortvloed van mannelijke aandacht krijgt. Echter, dat zijn lang niet altijd om mannen die op zoek zijn naar een liefdesrelatie. Ook al is je profiel daarover heel duidelijk, vaak ligt toch de nadruk op snelle contacten voor seks. (Mijn excuses voor gendernormatieve taalgebruik in deze en de volgende paragraaf. Ik generaliseer en versimpel omwille van de duidelijkheid. Natuurlijk is de echte wereld, gelukkig, een stuk veelkleuriger.) Dat kan intimiderend zijn. Je bent natuurlijk helemaal vrij om aan te geven als je daar niet van gediend bent. Er zijn wel degelijk mannen zijn die wél voor een liefdesrelatie willen gaan. De juiste kritische vragen aan het begin van een contact helpen om het onderscheid te maken. Aan de andere kant is het ook niet helpend om, misschien gestimuleerd door de aandacht, de lat onrealistisch hoog te leggen. Juist voor de meer serieuze, bescheiden mannen kan het een hele kluif zijn om in de hausse zichtbaar te blijven. Gaandeweg kun je ontdekken wat voor jou dié aspecten zijn die voor jou werkelijk van belang zijn om een beginnend contact verder te onderzoeken.

Voor mannen

Als man helpt het om heel eerlijk te zijn naar jezelf: waar gaat het mij om? Als seks je belangrijkste doel is, helemaal prima. Het helpt alleen niet als je dat zoekt onder de vlag van polyamorie. Je kunt dan rekenen op kritische vrouwen of je wordt helemaal genegeerd als je ze benadert. Zoek in plaats daarvan andere vrouwen in andere kanalen. Zoek je als man juist een liefdesrelatie, dan kan de ‘concurrentie’ intimiderend zijn. Misschien ontmoet je vrouwen met een waslijst van criteria, waaraan jij nooit kunt voldoen (en hoogstwaarschijnlijk geen enkele andere man) De praktijk is dat het uiteindelijk allemaal wel meevalt. Onder polyamoristen is de verdeling man/vrouw redelijk gelijk. Het belangrijkste is dat je authentiek blijft, in je eigen kracht staat en werkelijke belangstelling hebt voor de ander.

Geef het de tijd

Verwacht niet dat het aangaan een nieuwe polyrelatie zo gebeurd is. Dat is voor monorelaties ook niet zo. Het kost tijd om voor jezelf uit te vinden wat werkelijk belangrijk voor je is en dan moet je ook nog maar eens iemand ontmoeten die daar bij past en voor wie het omgekeerd ook zo werkt. Het beste werkt om open te staan voor wie je ontmoet en samen uitzoeken of het tussen jullie zou kunnen werken. En dat kost nu eenmaal tijd….

Veel succes en plezier op je tocht!

Het openen van je relatie is een vaak hele klus. Emoties gieren in het rond en vermeende zekerheden vallen weg. De één wil sneller, de ander juist niet. Het kost nogal wat om dat in goede banen te leiden. Er is veel werk aan de winkel. In die hectiek is het makkelijk om te vergeten dat je samen aan maar liefst vier winkels tegelijk moet werken. In een paar artikelen verspreid over deze site reik ik reddingslijntjes aan voor deelstukken van dit proces. In dit artikel probeer ik daarvan de rode draad te spinnen en je verder wegwijs te maken.

Vier kwaliteiten voor polyamorie en open relaties

In elke relatie, monogaam en nonmonogaam, speelt op één of andere manier de spanning tussen stabiliteit en dynamiek. Aan het begin van een relatie is alles nieuw en dynamisch. Veel is dan nog onzeker. Over tijd groeit de verbinding en de stabiliteit. Meer dan in monogame relaties speelt in nonmonogame relaties de dimensie: “Wat doen we samen en wat doen we apart?”. Natuurlijk doen monogame partners ook van alles los van elkaar, maar intimiteit, en zeker seks, is beperkt tot ‘samen’. Nonmonogame partners laten elkaar meer ruimte.

In een simpel schema kun je vier relatieaspecten onderscheiden: passie, verbinding, autonomie en vrijheid. Hoe beter deze in balans zijn, hoe duurzaam en vervullender je nonmonogame relatie is. Al deze vier aspecten vragen tegelijk aandacht. En elk aspect vraagt weer om een eigen aanpak en persoonlijke kwaliteiten.

Verbinding – bouw aan vertrouwen en veiligheid

Een monogame relatie geeft een gevoel van veiligheid. In je hoofd besef je ook wel dat dat een schijnzekerheid is, maar het is in ieder geval overzichtelijker en duidelijker dan een nonmonogame relatie. De vertrouwde, veilige basis lijkt onder je voeten weggevallen wanneer je je relatie opent. Misschien is er in de aanloop naar je gesprek hierover nog iets stiekem gebeurd. Dan heeft ook je onderlinge vertrouwen een knauw gekregen.

Hoe de toekomst er ook uit gaat zien, het gevoel van verbinding zoals dat geweest is in je relatie, zal een ander gezicht krijgen. Zeker niet per se minder, wel anders. Hoe dan ook, het is belangrijk om samen opnieuw te kijken naar wat veiligheid en vertrouwen voor jullie betekent en hoe je dat opnieuw, wellicht op een dieper niveau, vormgeeft. Hier vind je daarover een paar verschillende perspectieven.

Passie – hang ook thuis de slingers op

Het is heerlijk als nieuwe vlinders fladderen in je buik. Een bonk nieuwe energie komt vrij, je voelt je jaren jonger. Wat is het dan verleidelijk om al je tijd en energie te steken in een nieuwe relatie! Maar hoeveel oog houd je voor je bestaande partner? Als je niet uitkijkt: te weinig. Een cliënt verzuchtte: “Ik gun mijn partner best ruimte, maar nu is het feest buiten de deur en zit ik met de vuile sokken.” Dan kan jaloezie gemakkelijk haar vele groene koppen laat zien en het draagvlak voor een open relatie ondermijnen. Je bestaande relatie vraagt niet alleen om noodzakelijk onderhoud, maar ook om nieuwe investeringen. Zorg dat je ook thuis de slingers ophangt en nieuwe energie in je relatie blaast. Hier lees je daar wat meer over.

Autonomie – leer omgaan met de ongemakken

Een open relatie kan heel fijn zijn, maar komt ook vaak met ongemakkelijke emoties. Je kunt minder terugvallen op de vanzelfsprekende veiligheid van je partner. Je wordt uitgedaagd om meer op eigen benen te staan. Bijvoorbeeld, als je aanziet dat je partner meer vrijheid wil, kan het groene monster Jaloezie de kop opsteken. Dat is nooit leuk; je kunt er wel mee leren omgaan. Hier vind je meer over wat jaloezie is en hier en hier handreikingen om daar makkelijker mee om te gaan.

Als jíj juist harder wilt lopen dan je partner, kan dat ook heel vervelend zijn. Misschien ben je verliefd en gieren de hormonen door je lijf. Dan valt het zwaar om je in te moeten houden. Misschien merkwaardig, maar dat proces en hoe je daar mee omgaat, is op een diepere laag niet zo heel veel anders dan de jaloezie van je partner. Hier lees je daar wat meer over.

Hoe beter je je eigen lastige emoties begrijpt én die van je partner, hoe beter je met elkaar kunt meevoelen, hoe sterker je autonomie wordt en hoe makkelijker je samen tot een weg komt die voor allebei werkt.

Vrijheid – omgaan met de ruimte

Hét grote verschil tussen monogame en nonmonogame relaties is hoe vrij je elkaar laat om intimiteit te delen met anderen. Het kan ontzettend bevrijdend zijn om knellende banden te laten vieren. Geniet daar vooral van! Er schuilen ook adders onder het gras. Waar gaat voor jou vrijheid over in vrijblijvendheid? Gaat het eigenlijk over een verslaving aan steeds nieuwe prikkels? In hoeverre is je behoefte aan vrijheid eigenlijk een vlucht, het ontsnappen uit een situatie die je niet aanpakt? Bijvoorbeeld weg van een relatie die niet goed werkt, of een persoonlijke uitdaging? Zelfkennis en zelfbeheersing zijn een groot goed hier, zodat je dié vrijheid nastreeft die je daadwerkelijk duurzaam gelukkig maakt. Dit artikel gaat hier nog wat verder op in.

Vrijheid gaat natuurlijk niet alleen over intimiteit. Doordat jij en je partner losser en zelfstandiger tegenover elkaar staan, openen zich veel meer mogelijkheden voor ontplooïng en persoonlijke groei. Het wordt minder vanzelfsprekend dat je alles samen doet en je krijgt meer tijd en ruimte om te doen wat voor jóu past. Misschien wil je nieuwe vrienden maken, een nieuwe hobby starten, alleen op reis of ruimte nemen voor persoonlijke ontwikkeling. Misschien heeft één van jullie minder behoefte aan intiem contact met anderen, maar wel aan andere ruimte. Het (nog meer) ervaren van dit soort vrijheid is soms een onverwacht maar zeer welkom gevolg van een nonmonogame relatie.

Stap voor stap

Je relatie openen is ingrijpend. Dát het jezelf en je relatie verandert is zeker, maar hóe precies is niet te voorspellen. Je begeeft je op onbekend terrein met slecht zicht. En dan moet je ook nog eens aan vier aspecten tegelijk werken. Grote stappen ineens maken het risico dat je elkaar onderweg ergens kwijt raakt een stuk groter. Een serie van kleine stappen geven je de kans het terrein te verkennen terwijl je met elkaar in verbinding blijft, steeds kunt bijsturen en het tempo aan kunt passen. Maak daarom steeds concrete afspraken voor een korte, te overziene periode. In dit artikel werk ik dat iets verder uit.

Een mooie ontdekkingsreis!

Oké, je hebt voor jezelf de stap gezet dat je nonmonogaam wilt leven en je partner(s) wil(len) dat ook. Maar dan is er de omgeving die daar ook iets van vindt en daar maak je je misschien druk over. Een paar handvatten om daar mee om te gaan.

Jij bepaalt wat je vertelt en aan wie

Allereerst ben je natuurlijk helemaal niet verplicht om iemand iets te vertellen als je dat niet wilt. Met wie jij omgaat en seks hebt, is een privé-zaak. Als de levens van jou en je partners wat meer gaan integreren, dan ligt dat iets anders. Dan nog is het jouw zaak wat je vertelt.

Het is jouw keuze, je doet niemand kwaad

Immers, dit is jouw keuze. Zolang jij zorgvuldig omgaat met je naasten, doe je niemand kwaad. Elkaar liefhebben is misschien wel het mooiste dat een mens kan doen. Wanneer je dit integer doet, lijdt niemand daar schade door. Je hoeft aan niemand verantwoording af te leggen.

Seks en relaties zijn voor iedereen kwetsbare onderwerpen

Maar waarom vindt toch iedereen er iets van? Simpelweg omdat seks en relaties voor iedereen  kwetsbare onderwerpen zijn. Je staat letterlijk en figuurlijk naakt tegenover elkaar. Je kunt je nergens achter verschuilen. Kwetsbaar tot in het diepst van je ziel. Om die kwetsbaarheid te beschermen hebben we met z’n allen normen, regels en taboes bedacht. Sommigen waren ooit praktisch en zinvol, met name als het ging over erfrecht van landerijen en andere bezittingen. De meeste normen, regels en taboes hebben als doel ons voor emotionele kwetsuren te behoeden. Want kwetsuren, of angst daarvoor, of de angst om een ander te kwetsen, kent iedereen wel. Seks gaat over aantrekking maar ook over afstoting. Dat komt heel dichtbij. En wie fantaseert er niet eens over seks met iemand anders? Eén op de drie mensen gaat daadwerkelijk ooit vreemd. Velen worden verliefd op een ander. Vrienden, of nog pijnlijker, ouders zijn ooit gescheiden. Gezinnen worden gespleten. Iedereen kent op één of andere manier moeite en pijn die samengaat met seks en relaties. Verlangens, verleidingen en angsten kunnen daarom beter bedekt blijven.

Jij bent een projectiescherm voor angst en verdriet van de ander

En dan kom jij, met jouw verhaal. Jij gaat het anders doen. Jij gaat daadwerkelijk iets doen met je verlangen en trotseert je angst. Dat raakt onvermijdelijk de ander. Diens verlangens, verleidingen en angst worden aangeraakt en niet zo’n beetje ook. Jij gaat roeren in wat bij hen altijd zorgvuldig bedekt is gebleven. Hun doos van Pandora gaat open; angst en verdriet stromen eruit. Dat kan enorm heftig en pijnlijk zijn. Een oordeel uitspreken is dan vaak de makkelijkste weg. De ander projecteert zijn angst en verdriet op jou in de vorm een oordeel. “Jij bent fout bezig, want je roept mijn pijn op” is dan de onbewuste boodschap. Daarmee is dus hun oordeel het gevolg van hún angst of verdriet, en gaat niét over jou.

“Goh, hoe speelt dit nu voor jou?”

Wetende dat de ander in diens oordeel emoties op jou projecteert, is een probaat middel tegen commentaar de vraag: “Goh, ik zie dat dit je raakt. Hoe speelt dit onderwerp voor jou?”. Deze vraag heeft al vaak mooie gesprekken geopend! Dan blijkt meteen dat dit op één of andere manier óók speelt voor de ander. Misschien is die, of diens partner, of diens ouder zelf ooit vreemdgegaan of verliefd geweest. Misschien is er een onvervuld verlangen of nieuwsgierigheid. Jij voelt je niet meer aangevallen. De ander voelt zich gezien, uitgenodigd om zelf naar binnen te gaan, zich vragen te stellen die misschien nooit gesteld zijn en te gaan vertellen. Het oordeel valt dan weg en maakt plaats om oude pijn te gaan onderzoeken en verzachten.

En de kinderen dan?

Meestal komen oordelen van (schoon-)ouders voort uit bezorgdheid. Die vinden niets belangrijker dan dat het goed gaat met hun kinderen en kleinkinderen. Maken je (schoon-)ouders zich zorgen over jouw geluk, dan kun je ze vaak geruststellen door uit te leggen waarom nonmonogaam leven voor jou belangrijk is en waarom jou dat gelukkiger maakt. Voor je kinderen, hun kleinkinderen, ligt dat subtieler. Tegen het verwijt “Wat doe je je kinderen aan?” is het lastiger om je te verweren. Hierbij heb je gelukkig steun aan het werk van Elisabeth Scheff, een Amerikaanse psycholoog. Haar onderzoek toont aan dat kinderen in polyamoreuze families net zo gezond en gelukkig opgroeien als in traditionele, monogame families. Het blijkt veel belangrijker hoe respectvol en liefdevol ouders met elkaar omgaan, dan hoe de precieze gezinssamenstelling is.

Misschien ben je bang dat je kinderen gepest gaan worden op school. Helemaal uitsluiten kun je natuurlijk niet dat er op het schoolplein opmerkingen over jou en je liefdesleven gemaakt worden. Bedenk dan, dat sowieso alles dat anders is dan ‘normaal’ en alle keuzes die je maakt als ouder, aanleiding kunnen zijn voor commentaar. Dat kan gaan over smartphones, kleren, wel of niet laat naar bed, wel of niet naar een programma kijken. Als ouder heb je de taak om jouw kinderen op te voeden tot zelfstandig denkende wezens, die hun eigen keuzes kunnen maken, soms tegen de stroom in. Met jouw keuzes over jouw liefdesleven en hoe jij daar voor gaat stáán, kun je een voorbeeld voor je kind zijn.

De praktijk leert dat, hoe normaler jij zelf omgaat met jouw liefdesleven, hoe minder jij je laat leiden door oordelen van anderen, hoe vanzelfsprekender en gemakkelijker het is voor je kinderen.

Het waait ook weer over, het wordt vanzelf normaal

Als troost: andersoortige relaties zijn allang gemeengoed geworden. Ooit was scheiden taboe en regende het oordelen als je dat wel deed. Nu gebeurt dat in 40% van de relaties en zijn gemengde gezinnen gemeengoed. Niemand die er nog van opkijkt. Hetzelfde is nu aan het gebeuren met LHBTI gezinnen. Het wordt steeds gewoner dat kinderen twee moeders en een vader hebben, of twee vaders en twee moeders, of een variatie daarop. Mijn eigen inschatting is dat polyamorie nu staat waar de homo-beweging 20-30 jaar geleden stond. De emancipatie is al begonnen. Wat eerst ‘anders’ is, wordt vanzelf ‘normaal’. Nú openlijk nonmonogaam leven bereidt de weg voor anderen, voor wie het later een makkelijker keuze wordt.

Een proeve in autonomie

Tenslotte: het kan helpen om hier nog wat zelfonderzoek op te doen en lering uit te trekken. Welk antwoord vind je als je in de spiegel kijkt? “Wat maakt eigenlijk dat ik het oordeel van een ander hierover zo belangrijk vind?”. Dat gaat vast terug naar oude patronen en pijnen die nu opnieuw worden aangeraakt. Misschien kun je dit aangrijpen om je autonomie verder te versterken. Dat kan nooit kwaad.

Je hebt iets gedaan, of juist niet gedaan, dat je wel beloofd had. Je bent vreemdgegaan (wat ook in non monogame relaties kan), je hebt iemand in de steek gelaten of laten zakken of je hebt op één of andere manier het vertrouwen van je partner(s) geschonden. Die is/zijn boos of verdrietig. Hoe krijg je dat weer hersteld?

Simpele tips rond een complex onderwerp als vertrouwen zijn er niet. Vertrouwen (opnieuw) opbouwen kost tijd en toewijding. Het aloude gezegde ‘Vertrouwen komt te voet en gaat te paard’ klopt vaak. In dit artikel kun je lezen hoe je aan lange termijn-veiligheid en vertrouwen in je relatie kunt werken.

Bij vreemdgaan of een andere acuut voorval is dit niet genoeg. Dan moet er vaak ook meteen iets gebeuren. Het volgende stappenplan helpt om die eerste stappen te zetten.

1. Erkennen

Erken zonder omhaal wat er gebeurd is. Leg de feiten op tafel. Draai er niet omheen. Leg uit waarom je op dat moment, in die omstandigheid de keuze gemaakt hebt die je gemaakt uit. Verzin geen smoesjes of uitvluchten. Neem volmondig verantwoording. Ga niet in de verdediging, en al helemaal niet in de aanval.

2. Ontvangen

Laat de ander diens emoties uiten. Vraag door. Waar zit de grootste pijn? Luister goed, neem die emoties serieus en laat blijken dat je dat doet. Hoeveel het je ook raakt, bagatelliseer ze niet. Laat zien dat het verdriet van je partner je oprecht spijt.

3. Onderzoek wat er precies gebeurd is

Onderzoek welk vertrouwen van de ander je eigenlijk geschonden hebt. Vraag door. Waar is dat op gebaseerd? Waren er duidelijke afspraken die je niet bent nagekomen? Of gaat het over impliciete, onuitgesproken verwachtingen van de ander? Dan is het zaak die op tafel te krijgen en daar verder over te praten en te onderhandelen.

4. Concrete behoefte

Vraag je partner wat die nu, op korte termijn, nodig heeft om een begin te maken met het herstel van vertrouwen. Richt je samen vooral op de grootste pijn (stap 2). Hoe valt die te verzachten?

5. Onderzoek jezelf

Doe zelfonderzoek: wat maakte eigenlijk dat je deed wat je deed? Wat vind je er achteraf zelf van? Vind je inderdaad dat je de fout ingegaan bent? Zo ja, ga door met de volgende stappen. Zo nee, en vind je diep in je hart dat je in je recht stond, dan heb je misschien afspraken gemaakt waar je niet achter kunt staan. Ben je kennelijk ergens in gestapt of heb je aan iets toegegeven waar je zelf niet achter staat? Dan is de rest dit stappenplan niet zo van toepassing en heb je samen een ander gesprek nodig over wat je allebei werkelijk wilt.

6. Intentie

Maak helder, wat je vanaf nu anders wilt gaan doen. Hoe wil je dat gaan doen? Hoe gaat de ander dat merken?

7. Verifiëren

Is jouw voornemen voor hem of haar voldoende, gaat het zo werken voor je partner? Zo niet, wat zou die meer of anders willen? Terug naar 5.

8. Begrenzen

Bewaak ook je eigen grenzen. Als er iets van je gevraagd wordt waarvan je nu al kunt voorzien dat je dat toch niet gaat doen of laten, geef dat nú aan, niet later. Anders is dat een garantie voor nog meer verbroken vertrouwen in de toekomst; Terug naar 5.

9. Hulp vragen

Misschien kun je niet alles alleen en kan je partner helpen om dingen gemakkelijker te maken. Wat heb jij zelf nodig? Geef zo concreet mogelijk aan welke hulp jij kunt gebruiken om dit daadwerkelijk te kunnen gaan doen.

10. Afspraken maken

Maak concrete afspraken. Doe dat voor een bepaalde periode, evalueer ze dan en stel ze zo nodig bij. (Over afspraken staat meer in dit artikel. Dat is wel voor een iets andere situatie bedoeld, maar de belangrijkste punten zijn ook hier relevant.)

11. Bewijzen

Houd je aan de afspraken, voor zolang die afspraken gelden. Daarna kun je er opnieuw over onderhandelen.

Volhouden, op weg naar een nieuwe, stevige basis

Dit rijtje stappen is de korte termijn aanpak. Hoe snel het vertrouwen weer groeit, varieert van situatie tot situatie. Dat hangt af van wat er precies is gebeurd, de houding van je partner en jouw handelwijze vanaf nu. Wanneer het lukt hier samen goed doorheen te komen, heb je samen een sterke basis gelegd voor een nog steviger relatie in de toekomst.

Jouw partner wil graag nonmonogaam leven en jij hebt dat verlangen niet. Voor jou is jouw partner genoeg en voor jou is het moeilijk dat dat omgekeerd niet zo is. Aan de ene kant overweeg je om je partner die ruimte te gunnen (anders zou je waarschijnlijk dit artikel niet lezen), aan de andere kant schuurt dat misschien zo erg dat je je afvraagt of je dat traject wel in wilt of wilt. Misschien kun je je partner nog overtuigen om diens verlangen weg te stoppenDan kan het uiterste alternatief zijn dat je je relatie beëindigt.

Dat is een huizenhoog dilemma waar ik geen antwoord op kan geven. Wat ik wel voor je heb, is een aantal vragen en overwegingen die je misschien helpen dat antwoord zelf te vinden.

Waarom identificeer ik mijzelf als monogaam?

Is het omdat één partner voor jezelf genoeg is om je leven vorm te geven en je verlangens te vervullen?  Is het dat je het moeilijk vindt om je partner te delen? Zie je het niet zitten om in onze maatschappij die gericht is op seriële monogamie een uitzonderingspositie in te nemen? Of voorzie je veel gedoe met deze levensstijl en wil je het leven liever eenvoudig houden?

Wat is het preciés dat ik zo moeilijk vindt?

Lastige gevoelens, oftewel jaloezie, komen in vele soorten en maten voor. In dit artikel vind je een overzicht. Welke één of twee soorten zijn voor jou het meest van toepassing?

Wil ik dit mijn partner gunnen?

Begrijp je de keuze van je partner om non monogaam of polyamoreus te zijn? (Dit artikel gaat verder in mogelijke beweegredenen) Kun je zien hoe belangrijk dit voor hem of haar is? Dat het niet voorbij zal gaan? Kun je hem of haar daarin volledig accepteren? Wil je hem of haar in principe (rationeel) die vrijheid wel gunnen?

Kan ik zien dat het verlangen van mijn partner niks met mij te maken heeft?

Kun je, rationeel, zien dat niemand, dus jij ook niet, het verlangen van een ander volledig in kan vullen? Dat iemand anders kwaliteiten voor jouw partner heeft die jij niet hebt én dat dat tegelijkertijd jou niet minder maakt? Dat jij weer kwaliteiten hebt die de ander niet heeft?

Heb ik voldoende vertrouwen mijn partner?

In hoeverre vertrouw je erop dat je partner ook oog heeft voor jouw moeite, en daar rekening mee gaat houden? In hoeverre vertrouw je erop dat jullie ook samen in jullie relatie blijven investeren?

Wat is de consequentie als ik mijn partner vraag diens verlangen weg te stoppen?

Het onderzoeken van nonmonogamie heeft natuurlijk een flinke invloed op je relatie. Mogelijk ben je bang voor een verwijdering tussen jou en je partner. Als je partner op jouw verzoek niet met diens verlangen doet, betekent dat niét dat dat verlangen verdwijnt. Je relatie verandert daardoor ook. Dat kan natuurlijk een hypotheek op je relatie leggen.

Heb ik voldoende vertrouwen in mezelf?

Kun je jezelf zien als een autonoom iemand? In hoeverre ben je voor je leven en je geluk afhankelijk van je partner? In hoeverre kun je op eigen benen staan, in de relatie en los van de relatie? In hoeverre vul je je leven in, los van je partner? Wat zou er met je gebeuren als de relatie ooit tot een einde komt?

Zou ik er zelf beter van kunnen worden?

In hoeverre geeft vrijheid voor je partner jou zelf misschien ook ruimte? Als het niet is om zelf non monogamie te ontdekken, welke andere vrijheid zou het voor jou kunnen creëren? Zijn er nog dromen of verlangens die je hebt weggestopt? Kun je misschien zelfs dit proces zien als een mogelijkheid tot persoonlijke groei?

Ben ik bereid om deze lastige emoties aan te gaan?

Hoogstwaarschijnlijk zul je op een aantal van deze vragen rationeel best een antwoord weten, maar zul je toch ervaren dat het heel vervelend voelt. Dat is op zichzelf heel begrijpelijk (join the club!). Niemand is immuun voor jaloezie of onzekerheid. De vraag is of je daarmee aan de slag wilt gaan, misschien om je relatie te behouden, misschien ook om er zelf sterker van te worden. Kun je het zien als een training in levensvaardigheden?